30 Jul 2024
Submitted by Admin
72

Мукотиботи устодон Садриддин Айнӣ ва Абулқосим Лоҳутӣ аз тариқи Интишороти "Шерозаи мо" дар Эрон ба нашр расид.

نامه های ابوالقاسم لاهوتی و صدرالدین عینی

به کوشش: محسن فرح بر

چاپ اول

انتشارات شیرازه ما

مرداد ۱۴۰۳

در نامه‌های ردّوبدل‌شده میان استاد ابوالقاسم لاهوتی شاعر و کنشگر سیاسی ایرانی که در پی یک شورش نافرجام سیاسی در زمستان ۱۳۰۰ خورشیدی به اتحاد شوروی گریخت و استاد صدرالدین عینی، ادیب نامدار و بنیانگذار ادبیات معاصر تاجیکستان که در این مجموعه گردآمده و ارائه شده‌اند، گذشته از دوستی‌ها و علائق ادبی آن دو، از وضعیت سیاسی شوروی و شرایط جامعهٔ تاجیکستان نیز تصویری به‌دست می‌آید.در کنار ترس و وحشت حاصل از یکّه‌تازی‌های استالین و امواج پی‌در‌پی تصفیه‌های سیاسی که قاب اصلی این تصویر را تشکیل می‌دهد، از سعی و تلاش‌های رستمانهٔ صدرالدین عینی و ابوالقاسم لاهوتی می‌خوانیم برای حفظ زبان پارسی در ورارود

و ساختن جمهوری نوپای تاجیکستان.

زنده باد پیوندهای ناگسستنی ایران  و تاجیکستان

НОМАҲОИ АБУЛҚОСИМ ЛОҲУТӢ ВА САДРИДДИН АЙНӢ

ба кӯшиши Мӯҳсин Фараҳбар

Чопи аввал

Интишороти "Шерозаи мо",

мурдоди с. 1403

Дар номаҳои радубадалшуда миёни устод Абулқосим Лоҳутӣ, шоир ва кунишгари сиёсии эронӣ, ки дар пайи як шӯриши нофирҷоми сиёсӣ дар зимистони соли 1922 ба Иттиҳоди Шӯравӣ гурехт ва устод Садриддин Айнӣ, адиби номдор ва бунёнгузори адабиёти муосири Тоҷикистон, ки дар ин маҷмуа гирд омада ва пешниҳод шудаанд, гузашта аз дӯстиҳо ва алоқаҳои адабии он ду, аз вазъияти сиёсии Шӯравӣ ва шароити ҷомеаи Тоҷикистон низ тасвире ба даст меояд. Дар канори тарсу ваҳшат ҳосил аз якатозиҳои Столин ва амвоҷи пайдарпайи тасфияҳои сиёсие, ки қоби аслии ин тасвирро ташкил медиҳад, аз саъй ва талошҳои рустамонаи Садриддин Айнӣ ва Абулқосим Лоҳутӣ мехонем барои ҳифзи забони порсӣ дар Варорӯд ва сохтани Ҷумҳурии навпойи Тоҷикистон.

Зинда бод пайвандҳои ногусастании Эрон ва Тоҷикистон!

TJ

ЁДИ РАФТАГОН

МАҚОЛАҲО