Ҳамдиёрони азиз, олимону кормандони соҳаи илмӣ!

Бо камоли эҳтиром ва самиммияти беандоза ҳамаи ҳамватанони азизамонро ба муносибати ҷашни Меҳргон, ки яке аз ҷашнҳои бузургтарини суннатӣ ва пуршарафи ниёгони тоҷик ба ҳисоб меравад, самимона табрику таҳният мегуям.

Воқеан ҷашни Меҳргон ҳамчун рамзи меҳр, дӯстӣ, вафо, меҳмоннавозӣ ва фаровонӣ дар миёни мардуми ориёитабор ҷойгоҳи хосса дорад. Албатта ин ҷашн нишони арҷгузорӣ ба меҳнати поки деҳқон, шукургузорӣ аз неъматҳои табиат ва таҷассумгари фазои оромиву осудагии ҷомеа мебошад.

Маҳз дар замони соҳибистиқлолии кишвар ҷашни бостонии Меҳргон, дар баробари дигар ҷашнҳои миллӣ ва умумихалқӣ, аз нав эҳё гардида, мақоми давлатиро касб намуд. Бо ташаббусу талошҳои созандаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, имрӯз Меҳргон ба яке аз ҷашнҳои азизу муқаддаси мардум табдил ёфтааст, ки арзишҳои фарҳанги миллиро боз ҳам равшантар таҷассум менамояд.

Чуноне, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иброз медоранд: “Меҳргон ҳамчун ҷашни баракату фаровонӣ ва меҳру меҳрубонӣ дар қалбҳои мардуми ориёитабор ҷой гирифта, ойини вобаста ба мавсими ҷамъоварии ҳосил ва ҷамъбасти самараи заҳмати марди деҳқон мебошад.”

Бо ҳамин ниятҳои нек, бигзор рӯҳи меҳр ва муҳаббат, сулҳу ваҳдат, саодати ободӣ дар қалби ҳар фарди Ватан устувор гардад. Таманно дорам, ки ҳар хонадон пур аз баракат, зиндагии обод ва дастархони ҳама пурфайз бошад. Бори дигар тамоми сокинони кишвари азизамон Тоҷикистонро ба муносибати ҷашни Меҳргон табрику таҳният хонда, ба ҳамаи онҳо сиҳативу саломатӣ ва рӯзгори осоиштаро таманно дорам.

Ҷашни Меҳргон муборак бошад!