Воқеан, Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки 31 сол қабл қабул гардида буд, ҳамчун ҳуҷҷати сарнавиштсоз дар инкишофи давлатдории навини Тоҷикистон марҳалаи нави таърихиро оғоз бахшида, боиси дигаргуниҳои куллӣ дар ҳаёти сиёсии ҷомеаи мо гардид. Маҳз ба шарофати Конститутсия рукнҳои давлатдорӣ, низоми ҳуқуқии мамлакат, волоияти қонуну тартиботи ҳуқуқӣ пойдор гардида, давлати мо ба роҳи рушди устувор қадамҳои боэътимод гузошт.

Дар охири солҳои панҷоҳум ва ибтидои солҳои шастуми садаи XX дар собиқ Иттиҳоди Шуравӣ ба масъалаи истилоҳот ва махсусан ҳамгунсозии истилоҳоти забонҳои Иттиҳоди Шуравӣ бо мақсади русикунии он тадбирҳое амалӣ гардид ва дар ин замина Қарори Шурои Вазирон (№16 аз 11-уми январи соли 1965) низ қабул гардид. Дар Тоҷикистон низ Кумитаи итстилоҳот (22-юми июни соли 1960) дар назди Раёсати АИҶШС Тоҷикистон таъсис ёфт ва донишмандони соҳаҳои мухталифи илми тоҷик барои фаъолият дар соҳаи истилоҳсозӣ ба ин «Комитети терминология» ҷалб шуданд.

Дар таърихи илму адаб ва фарҳангу маънавиёти тоҷикии нимаи дувуми садаи ХХ ва оғози садаи ХХ1 устод Муҳаммадҷони Шакурии Бухороӣ (1926-2012) аз олимони камназир ва фарҳехта аст, наздик ба 70 сол фаъолияти пурсамар кардаанд. Кору фаъоляти эшон барҳақ дар ҷӯяндагию ибтикороти илмӣв ва миллатгароӣ аз табори абармардоне чун устод Садриддин Айнӣ ва аллома Бобоҷолн Ғафуров мебошад.