Тарзи муайяни муносибатҳои истеҳсолот, маданият ва хусусиятҳои биологӣ, характер, ирода, фаъолияту амалиёти хоси шахсиятро ба миён меорад. Моҳияти шахсият «сифати иҷтимоии вай» аст. Дар ташаккули ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва ҳуқуқии халқу миллатҳо шахсиятҳое ҳастанд, ки ном, фаъолият ва зиндагиномаи онҳо бо таърих ва сарнавишти давлатдории он халқу миллатҳо пайванди ногусастанӣ дорад. Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз зумраи нафароне мебошанд, ки барои миллати тоҷик шахсияти таърихӣ ҳастанд.

Ҳар сол барои бузургдошти шахсиятҳои барҷастаи таърих, қаҳрамонони миллат, суханварон – донишмандони фарҳехтаи адабиёти бузурги тоҷику форс конфронсҳо ва ҷашнвораҳои хотирмон таҷлил мешаванд, ки ин иқдом олитарин арҷгузорист ба дирӯзу имрӯз ва фардои миллати тоҷик. Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон низ яке аз чунин ҷашнҳои бошукӯҳ маҳсуб ёфта, ҳамасола аз ҷониби тоҷикистониён ботантана таҷлил мегардад. Рӯзи 16-уми ноябр ҳамчун “Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон” муайян гардидааст ва аз ин санаи тақдирсоз марҳалаи нави давлатдории тоҷикон оғоз ёфта.

Аз паҳн гардидани хабари нишотбахши фарҳангиву адабӣ дар дунёи маҷозӣ, ки вобаста ба бузургдошти Робиаи Балхист, бениҳоят шод гардидем.